Η περικοπή των εξόδων θέτει σε κίνδυνο τη διαχείριση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς

Ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κύριος Π. Γερουλάνος, ισχυρίζεται ότι στον χώρο του πολιτισμού «τα έργα συνεχίζονται χωρίς καθυστέρηση» και ότι «πάνω από 300 αρχαιολογικά μνημεία και μουσεία ανά την επικράτεια έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, ενώ περίπου άλλα 50 βρίσκονται στο δρόμο προς αξιολόγηση», θέλοντας να πείσει την κοινή γνώμη ότι η διαχείριση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς δεν θα πέσει θύμα της οικονομικής κρίσης.

Η πραγματικότητα που βιώνουμε εμείς, οι εργαζόμενοι στον χώρο, είναι διαφορετική. Όταν η Αρχαιολογική Υπηρεσία έχει μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, αλλά και ελλιπή χρηματοδότηση, απορούμε πως θα γίνουν όλα αυτά τα έργα στους αρχαιολογικούς χώρους. Πολλές υπηρεσίες στην περιφέρεια στελεχώνονται μόνο από τον διευθυντή, ενώ στο σύνολό τους δεν έχουν ούτε το απαραίτητο αναλώσιμο υλικό. Επιπλέον, γεννάται το ερώτημα πως θα βρεθεί το απαραίτητο εξειδικευμένο προσωπικό που θα εκτελέσει τα απαιτητικά έργα ανάδειξης και αναστήλωσης, καθώς όλοι οι έμπειροι εργαζόμενοι έχουν συμπληρώσει 24μήνες εργασίας και δεν μπορούν να ξαναεργαστούν, λόγω του περιορισμού του 24μήνου, σύμφωνα με το ΠΔ164/2004. Διερωτόμαστε, πως θα επιτευχθεί η πολιτιστική ανάπτυξη που θα προάγει και θα αξιοποιεί τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας μας, αλλά και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, όταν περικόπτονται οι προϋπολογισμοί των έργων ΕΣΠΑ κατά 45% με αιτιολογία την έλλειψη οικονομικών πόρων;

Συνέπεια της περικοπής των πόρων των έργων ΕΣΠΑ είναι και οι προκηρύξεις έργων αναστήλωσης και ανάδειξης σημαντικών αρχαιολογικών χώρων, χωρίς να προβλέπεται η προκήρυξη θέσεων αρχαιολόγων. Ως παράδειγμα αναφέρουμε το έργο «Αποκατάσταση – ανάδειξη Ανακτόρου και αρχαιολογικού χώρου Κνωσού», του Τ.Δ.Π.Ε.Α.Ε., το έργο «Α΄ Αρχαίο Θέατρο», επίσης του Τ.Δ.Π.Ε.Α.Ε. και το έργο «Ανάδειξη Αρχαιολογικού Χώρου Κραννώνος Νομού Λάρισας» της ΙΕ’ ΕΠΚΑ.

Καθώς τα έργα συντήρησης, αποκατάστασης και ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων είναι κατά κύριο λόγο αρχαιολογικά, είναι επιστημονικά απαράδεκτο και επισφαλές για τις αρχαιότητες να διενεργούνται αρχαιολογικές εργασίες χωρίς αρχαιολόγους. Ανάλογα έργα απαιτούν τη συνεχή επίβλεψη από αρχαιολόγο προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι εργασίες θα γίνουν με επιστημονικό τρόπο και τεκμηριωμένες αρχαιολογικά, πράγμα που δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί από το ελάχιστο μόνιμο προσωπικό της κάθε Εφορείας Αρχαιοτήτων. Οι αρχαιολόγοι είναι υπεύθυνοι για τη καθημερινή αναλυτική καταγραφή των ημερολογίων των αρχαιολογικών εργασιών και θα καταγράψουν τα ευρήματα που θα προκύψουν. Γεννάται, επομένως, το ερώτημα, ποιος θα κάνει τις αρχαιολογικές αυτές εργασίες εφ’ όσον δεν προβλέπεται η πρόσληψη αρχαιολόγων.

Το Υπουργείο πρέπει να μεριμνήσει ουσιαστικά για την προστασία των αρχαιοτήτων με την πρόσληψη του απαραίτητου επιστημονικού προσωπικού και όχι με ανακοινώσεις εντυπωσιασμού.