Η «ελληνική ανώνυμη εταιρεία δημόσιου συμφέροντος» που ακούει πλέον στο όνομα «Ελληνικό Μετρό» (η μέχρι πρότινος «Αττικό Μετρό»), ως κύριος του έργου κατασκευής γραμμών μετρό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, φαίνεται να αναπτύσσει ολοένα και πιο έντονα μια αδυναμία να αφουγκραστεί τις διαθέσεις των τοπικών κοινωνιών.

Σίγουρα, οι οβιδιακές μεταστροφές της Διοίκησης της Αττικό Μετρό στο θέμα των αρχαιοτήτων στον σταθμό της Βενιζέλου (αποφάσεις για απόσπαση – στη συνέχεια για κατά χώραν διατήρηση – έπειτα ξανά για απόσπαση) απέδειξαν στα μάτια ακόμη και του πιο καλοπροαίρετου, ότι οι αποφάσεις της ήταν προϊόν εφαρμογής κυβερνητικών υποδείξεων, και ότι οι επιστημονικές, ιστορικές, εργασιακές και άλλες παράμετροι έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα, μαζί με τη βούληση της τοπικής κοινωνίας.

Η υπόθεση κατασκευής σταθμού στην πλατεία Εξαρχείων, και πάλι αποτελεί μια κυβερνητική απόφαση, και σίγουρα δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιτρέπουν έστω την υπόνοια ότι η Ελληνικό Μετρό έχει μαζί της τους κατοίκους της περιοχής στην επιλογή του συγκεκριμένου χώρου.

Προφανώς, η κυβερνητική απόφαση, που έχει γίνει και απόφαση της Ελληνικό Μετρό, είναι η στρατοκρατία στο κέντρο της Αθήνας: από τον Αύγουστο του 2022 (η ανάδοχος ΕΡΕΤΒΟ επιχείρησε, μέρες κατακαλόκαιρου, με καταδρομικές στις 04:00 και 05:00 τα ξημερώματα, συνοδεία ΜΑΤ και οχημάτων τήρησης της τάξης, να στήσει εργοτάξιο στην πλατεία Εξαρχείων, επαληθεύοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι ο σταθμός στο συγκεκριμένο σημείο δεν γνωρίζει αποδοχής από την τοπική κοινωνία) χιλιάδες βάρδιες αστυνομικών, δυνάμεων των ΜΑΤ, της ΔΙΑΣ, των ΥΜΕΤ, έχουν δημιουργήσει ένα σουρεαλιστικό, παγκοσμίως πρώτο, στατιστικό: Για την κατασκευή ενός σταθμού ο οποίος υποτίθεται υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, και ο οποίος υποτίθεται θα ωφελήσει και γι’ αυτό κάνει χαρούμενους τους κατοίκους της περιοχής, έχει απασχοληθεί προσωπικό της αστυνομίας και συναφών ειδικοτήτων 5 ή 6 φορές πιο πολυάριθμο (!) σε σύγκριση με όλο το προσωπικό που εργάζεται για την αρχαιολογία σε όλους τους σταθμούς της Γραμμής 4, όλων των ειδικοτήτων.

Για τους λάτρεις της στατιστικής, για κάθε έναν αρχαιολόγο ή εργατοτεχνίτη ή τοπογράφο που εργάζεται στη Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας, αντιστοιχούν τουλάχιστον πέντε αστυνομικοί, όλοι τους δεσμευμένοι στη φύλαξη του εργοταξίου των Εξαρχείων. Δεν συνυπολογίζουμε αύρες, κλούβες, κλπ.

Μήπως, ανάμεσα σε όλα τα άλλα που αφορούν τον σταθμό στην πλατεία Εξαρχείων, η ελληνική κυβέρνηση, και μαζί της η Ελληνικό Μετρό, θα πρέπει να διερωτηθούν αν οι έως και 300 αστυνομικοί το 24ωρο γύρω από ένα εργοτάξιο, εκτός από μνημείο αντιδημοκρατικού κατήφορου και διεθνή δυσφήμηση της χώρας με εικόνες στρατοκρατίας στο κέντρο της πρωτεύουσας, συνιστούν ταυτόχρονα και μια αλόγιστη, υπέρμετρη δαπάνη που βαραίνει τις τσέπες όλων των φορολογούμενων;

Όμως η Ελληνικό Μετρό φαίνεται αποφασισμένη να δημιουργήσει …«κίνημα των πλατειών», και αυτό είναι μια αναπόφευκτη αντίδραση στις αποφάσεις της, στον βαθμό δεν δείχνουν να λαμβάνουν υπόψιν τους τις διαθέσεις των τοπικών κοινωνιών.

Ο νέος σχεδιασμός της Ελληνικό Μετρό να καταλάβει εργοταξιακά μεγάλο τμήμα από την πλατεία Πρωτομαγιάς (κοντά στα Δικαστήρια της Ευελπίδων στην Αθήνα), ήδη έχει γεννήσει τις πρώτες αντιδράσεις. Σημειωτέον, η περίφραξη του χώρου με λαμαρίνες δεν σχετίζεται ευθέως με τις ανάγκες της κατασκευής του σταθμού «Δικαστήρια» και η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου, δηλαδή η στέρηση μιας ακόμη πλατείας από τους κατοίκους της περιοχής, αποσκοπεί στη δημιουργία αποθηκευτικών χώρων και στήσιμο γραφείων για τη διευκόλυνση της Ελληνικό Μετρό.

Ανεξάρτητα από τη νέα κυβέρνηση που θα αναδειχθεί από τις εθνικές κάλπες της 25ης Ιουνίου, είναι ανάγκη οι ανώνυμες εταιρείες που θέλουν να αναφέρονται στο «δημόσιο συμφέρον» να διαμορφώσουν κατευθύνσεις στρέφοντας ουσιαστικά το βλέμμα τους στην κοινωνία, στην επιστημονική κοινότητα, στα μέλη των τοπικών κοινωνιών, και στους εργαζόμενους.