ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ. ΣΤΟ ΥΠΠΟ

 

Συνάδελφε – συναδέλφισσα  στο Μουσείο, τις αποθήκες, τις Εφορείες, την ανασκαφή και τον αρχαιολογικό χώρο, στα δημόσια έργα και στους εργολάβους,

Οι εκλογές τέλειωσαν, η κυβέρνηση άλλαξε, όμως τα προβλήματα παραμένουν. Το κράτος τελικά έχει συνέχεια, και πως θα γινόταν διαφορετικά. Μαζί με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι εδώ η ΕΕ, είναι εδώ τα ΕΣΠΑ της ανάπτυξης, είναι εδώ η ανταγωνιστικότητα, είναι εδώ οι θεσμικοί εταίροι μας (η τρόικα αλλιώς) και η Κυβέρνηση συνεχίζει να διαπραγματεύεται υπερήφανα!

Εμείς όμως παραμένουμε απλήρωτοι. Εκατοντάδες εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτωνγια άλλη μία φορά ερχόμαστε αντιμέτωποι με επώδυνες καθυστερήσεις πληρωμών, ο εμπαιγμός συνεχίζεται. Η κατάστασή μας είναι άσχημη. Υπάρχουν συνάδελφοι που δεν μπορούν καν να βάλουν βενζίνη για να πάνε στη δουλειά. Οι υποχρεώσεις τρέχουν και η ΔΕΗ, ο σπιτονοικοκύρης, το στομάχι μας, οι ανάγκες των παιδιών μας δεν μπορούν να περιμένουν τις συμφωνίες και τα παζάρια της συγκυβέρνησης με την ΕΕ ούτε και να συνηθίσουν στη φτώχεια και την εξαθλίωση. 

Δε θα ζήσουμε με τα ψίχουλα. Απαιτούμε λύση εδώ και τώρα.

Μας θέλουν στην αναμονή.Την Τετάρτη 11 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε στάση εργασίας από το Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτων, κατατέθηκε υπόμνημα από το ΔΣ και προγραμματίστηκε συνάντηση με τον αναπλ. Υπουργό Πολιτισμού κ. Ξυδάκη για την επόμενη εβδομάδα. Την ίδια μέρα ο αναπλ. Υπουργός συναντήθηκε με αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Εκτάκτων Δημοσίου (ΠΟΕΙΔΔ), η οποία επίσης κατέθεσε προτάσεις. Ο κ. Ξυδάκης έδωσε μερικές πρώτες απαντήσεις στα χρόνια αιτήματα των εργαζομένων και ζήτησε χρόνο. Σχετικά με τις καθυστερήσεις πληρωμών δήλωσε άγνοια και ζήτησε επίσης χρόνο. Από τότε κάθε μέρα το ζήτημα λύνεται και πάλι άλυτο παραμένει… Για το ανθυγιεινό δήλωσε ότι «είναι δίκαιο αλλά μέχρι το Μάιο είμαστε στο Μνημόνιο και δεν μπορεί να δοθεί τίποτα». Επίσης δήλωσε ότι «δεν θέλει υπουργείο με εργαζομένους πολλών ταχυτήτων» και ότι «θα επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις» αλλά αυτά παραμένουν λόγια του αέρα. Φαίνεται καθαρά ότι δεν είναι θέμα προσώπων ή Κυβέρνησης αλλά μιας συνολικότερης πολιτικής, για να μπορούν να μας κρατάνε όμηρους και υποταγμένους με τις συμβάσεις. 

Ακόμα κι αν σε κάποιους φαίνονται νέοι κι άπειροι, οι νέοι κουμανταδόροι φέρνουν δυστυχώς κάτι από το παλιό. Ακούμε πάλι για κακούς υπαλλήλους, «ιδιότροπους» και «ανίκανους» στο υπουργείο ή το λογιστήριο. Προσπαθούν πάλι να προβάλουν την απληρωσιά σαν ζήτημα «τεχνικής φύσεως». Μιλάνε πάλι για υπαιτιότητα της τάδε Περιφέρειας ή του τάδε Δήμου ή ακόμα και ενός άλλου υπουργείου. Μας κρύβουν ότι το αστικό κράτος έχει συνέχεια και ότι η ρίζα του προβλήματος είναι η πολιτική της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και του Υπουργείου, που συνεχίζεται και με την σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι η ίδια η πολιτική της ΕΕ, που μας καταδικάζει να ζούμε κυνηγώντας ολιγόμηνες συμβάσεις με μεγάλες περιόδους ανεργίας ενδιάμεσα. Είναι η ίδια πολιτική που έχει καταδικάσει το 50% των νέων της ΕΕ στην ανεργία. Είναι η αποθέωση της ανταγωνιστικότητας, που συνοδεύεται από τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την επικράτηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (ενοικιαζόμενοι από ΜΚΟ, συμβασιούχοι, 4ωρα, εργολαβικοί, κοινωφελής εργασία κ.λπ.). Είναι η λογική που δεν θεωρεί ρεαλιστικό το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Από το «θα σκίσουμε το μνημόνιο», κατέληξαν οι νέοι Υπουργοί να σκίζουν τις ίδιες τις ερωτήσεις τους για χατίρι του μνημονίου (βλ. ανθυγιεινό)!

Καλλιεργούν μειωμένες, δήθεν ρεαλιστικές απαιτήσεις για τα δικαιώματά μας.Με λίγα λόγια, να λέμε και ευχαριστώ που υπάρχουν τα ΕΣΠΑ και η καλή ΕΕ που δίνει λεφτά και έχουμε δουλειά! Χωρίς πληρωμή αλλά δουλειά! Μας λένε σε όλους τους τόνους, ότι στα ΕΣΠΑ δεν έχουμε και τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους εργαζόμενους γιατί είμαστε πιο «ευρωπαίοι». Ο εργοδότης μας δεν είναι ακριβώς αυτός που μας προσλαμβάνει και υπογράφουμε σύμβαση εργασίας, δηλ. το ΥΠΠΟ μέσα από τις κατά τόπους Υπηρεσίες, αλλά κάτι θολό και αόρατο επειδή τα λεφτά έρχονται από εδώ και από εκεί (Υπουργείο Ανάπτυξης, Περιφέρειες κ.λπ.)! Για αυτό και φτάνουν να αμφισβητούν το δικαίωμα μας για επίσχεση εργασίας. 

Προσπαθούν να βάλουν το συνδικαλιστικό κίνημα στον πάγο, να περιμένει «να δει τι θα κάνουν». Σε αυτό το παραμυθάκι έχουν αρωγούς και κάποιους συνδικαλιστές από τα σωματεία εκτάκτων ή και Εργατικά Κέντρα. Τις τελευταίες μέρες διαδίδουν ότι όλα τακτοποιήθηκαν και ήταν γραφειοκρατικό το ζήτημα, που όμως λύθηκε. Τους διαψεύδει η ίδια η ζωή. Οι περισσότεροι παραμένουμε απλήρωτοι. Υπάρχουν συνάδελφοι στην Πιερία, την Πρέβεζα, την Χαλκιδική και αλλού απλήρωτοι από τον Νοέμβριο, δηλ. πριν το θέμα της ηλεκτρονικής πληρωμής (ΕΑΠ). Χιλιάδες συνάδελφοι είναι απλήρωτοι 2 και 3 μήνες. Οι καθυστερήσεις πληρωμών είναι συχνό φαινόμενο και θα συνεχιστεί όσο εμείς κάνουμε κάθε φορά υπομονή. Ακόμα και οι συνάδελφοι που πληρώθηκαν πρέπει να αντιληφθούν ότι το πρόβλημα θα το ξαναβρούμε μπροστά μας.

Έχουν μεγάλη ευθύνη όσοι καλλιεργούν την αναμονή και τον εφησυχασμό, βάζοντας πλάτη να δημιουργηθεί ο νέος εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, που θα κατευθύνει τους εργαζόμενους να στηρίζουν τις αποφάσεις της Κυβέρνησης και όχι να προβάλλουν και να διεκδικούν την ικανοποίηση των δικών τους πραγματικών, σύγχρονων αναγκών. Εδώ συνάδελφοι πρέπει να βγουν συμπεράσματα για το ποιον υπηρετούν όλοι αυτοί. Να απαιτούμε να παίρνουν ξεκάθαρη θέση και να έχουμε στο νου μας ότι, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι συγκεκριμένοι θα είναι απέναντί μας και όχι μαζί μας. Επίσης, το ίδιο ισχύει και για διάφορους θεσμούς του αστικού κράτους, όπως η Επιθεώρηση Εργασίας, το ΙΚΑ, ο Συνήγορο του Πολίτη κ.λπ., που αντί να βοηθήσουν είτε αποθαρρύνουν είτε και διώχνουν τους εργαζόμενους που ζητάνε βοήθεια.

Τίποτα δε μας χαρίζεται! Όλα κατακτώνται με αγώνες! Η λύση θα δοθεί μόνο από όλους εμάς. Να συσπειρωθούμε στα σωματεία μας και να παλέψουμε άμεσα για τα δικαιώματά μας. Οι αγώνες μαςθα έχουν αποτέλεσμα μόνο με τη συμμετοχή όλων μας στις κινητοποιήσεις και στις Γενικές Συνελεύσεις. Δεν γίνεται αλλιώς. Άλλος τρόπος, πιο «εύκολος», δεν υπάρχει. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να αλλάξουμε τους συσχετισμούς στα σωματεία. Να συμπορευτούμε με το Π.Α.ΜΕ. με κάθε ευκαιρία, παρά τις διαφωνίες που μπορεί να έχετε σε επιμέρους ζητήματα. Αποτελεί τη μόνη αταλάντευτη ταξική δύναμη των εργαζομένων.

Από τα καθημερινά προβλήματα, πρέπει βγαίνουν συμπεράσματα για το ποιοι μπαίνουν μπροστά και διεκδικούν και ποιοι σου λένε «περίμενε να δούμε»! Ποιοι οργανώνουν την πάλη για τη ζωή που μας αξίζει και ποιοι καλλιεργούν την ηττοπάθεια, τις αυταπάτες, τις μειωμένες απαιτήσεις, συστήνοντας υπομονή και «ρεαλιστικότητα», κάνοντας χαρτοπόλεμο με επαναστατικές  και γενικόλογες κατά τα άλλα ανακοινώσεις.

Η Επιτροπή του Π.Α.ΜΕ. καλεί τους εργαζόμενους σε επαγρύπνηση.

Δεν πρέπει να μένουμε θεατές. Καλούμε σε συντονισμό όλων των σωματείων των εκτάκτων. Καλούμε όλα τα ΔΣ να συνεδριάσουν και να μπουν μπροστά στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων με  δυναμικές κινητοποιήσεις τις επόμενες ημέρες ενάντια στην απληρωσιά.

Να γίνει ξεκάθαρο στην Συγκυβέρνηση ότι οι εργαζόμενοι δεν ανεχόμαστε άλλο τον εμπαιγμό.

Να αναδείξουμε και τα συνολικά μας αιτήματα και κυρίως να απαιτήσουμε:

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Να καταργηθούν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, να μπει τέλος στην ομηρία των συμβάσεων, της ενοικίασης από ΜΚΟ, των εργολαβιών, των κατάπτυστων Προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας.
• Εδώ και τώρα να «ξεμπλοκάρουν» οι γραφειοκρατικές διαδικασίες από το Υπουργείο και να δοθεί σαφής δέσμευση ότι οι μισθοδοσίες θα καταβάλλονται στις πρώτες μέρες κάθε μήνα.
• Καταβολή του ανθυγιεινού επιδόματος σε όσους δουλεύουν σε ανασκαφές, εργοτάξια, αποθήκες, εργαστήρια συντήρησης ανεξαρτήτου ειδικότητας και σχέσης εργασίας. 
• Ανάκτηση των απωλειών μας από την κρίση.

Στα προβλήματα απαντάμε με την οργάνωσή μας. 

Μία η λύση: συμμετοχή, συμμετοχή, συμμετοχή!

20 / 2 / 2015

Επιτροπή του Π.Α.ΜΕ. στο Υπουργείο Πολιτισμού