Ενημέρωση για τη συνάντηση αντιπροσωπειών ΣΕΚΑ-ΣΑΤΕ στις 19/02/19

Την Τρίτη, 19/02, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνάντηση αντιπροσωπειών ΣΕΚΑ και ΣΑΤΕ, στο πλαίσιο της διαδικασίας μεσολάβησης στον ΟΜΕΔ. Για την ίδια ημέρα, ο Σύλλογός μας είχε προκηρύξει στάση εργασίας, με παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ηράκλειο.

Στη συζήτηση με τον ΣΑΤΕ, από την πλευρά του ΣΕΚΑ αναπτύχθηκαν τα αιτήματα του Συλλόγου για τους όρους εργασίας της νέας ΣΣΕ που διεκδικούμε, το θεσμικό και μισθολογικό πλαίσιο (κλιμάκια, επιδόματα, άδειες, κλπ.), όπως αυτά έχουν αποφασιστεί από τις γενικές μας συνελεύσεις και τις συλλογικές μας διαδικασίες.

Ο ΣΑΤΕ επανέφερε το ζήτημα της μη αντιπροσωπευτικότητάς του στην περίπτωση που θα υπογράψει μόνος του με τον ΣΕΚΑ, ενώ ούτως ή άλλως αμφισβήτησε δομικά τη δυνατότητά του να υπογράφει ΣΣΕ με τον Σύλλογό μας, επικαλούμενος το γεγονός πως οι εταιρίες-μέλη του μπορεί μεν να πληρώνουν τους αρχαιολόγους, αλλά αυτό το κάνουν ως μεσολαβητές, και όχι με δικές τους δαπάνες.

Στη βάση αυτών των δύο πρώτων σαθρών επιχειρημάτων (τα οποία αναιρούνται καταρχάς από τις προηγούμενες υπογραφείσες συμβάσεις ΣΕΚΑ-ΣΑΤΕ), ο ΣΑΤΕ κατέληξε, και πάλι με ασύνδετο και ανακόλουθο τρόπο, στην τιμωρητική προς τον ΣΕΚΑ αντιπρόταση, σύμφωνα με την οποίαδεν προτίθεται να αποδεχτεί τίποτα περισσότερο από τα ελάχιστα καθοριζόμενα από την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας.

Συνολικά η στάση του ΣΑΤΕ είναι εχθρική προς τις διεκδικήσεις μας, εκδικητική σε βάρος του ΣΕΚΑ για τη μη πρόσκληση άλλων εργοληπτικών συνδέσμων, στοιχισμένη και συντονισμένη με την επίθεση που δέχονται από την εργοδοτική πλευρά όλα τα σωματεία και οι ομοσπονδίες που προσπαθούν στη συγκυρία να υπογράψουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Έως της 15/03, και με δεδομένο ότι ΣΕΚΑ και ΣΑΤΕ δεν έχουν συμφωνήσει στους όρους υπογραφής ΣΣΕ, ο μεσολαβητής θα υποβάλει την δική του -μη δεσμευτική- πρόταση προς τα δύο αντισυμβαλλόμενα μέρη.

Ο Σύλλογός μας, μετά από αρκετά χρόνια βρίσκεται ξανά κοντά στην υπογραφή ΣΣΕ. Είτε η πρόταση του μεσολαβητή είναι θετική είτε όχι, αυτή δεν αποτελεί το τέλος των διεκδικήσεων μας. Αποτελεί μια αφορμή, ένα ακόμη σκαλί το οποίο θα αξιοποιήσουμε στη συνολική, συλλογική προσπάθειά μας για να προασπίσουμε τα κεκτημένα μας και να διεκδικήσουμε όλα όσα θεωρούμε δίκαια. Ενισχύοντας την προσπάθειά μας, θα χρειαστεί να επιδείξουμε ακόμη μεγαλύτερη συσπείρωση στον Σύλλογο, ακόμα μεγαλύτερη αγωνιστική πίεση με κλιμακούμενες ενέργειες και δράσεις για την υποστήριξη των διεκδικήσεών μας.